به گزارش خبرنگار خبرگزاری«حوزه»، در تهران، حجت الاسلام والمسلمین سیدحسین مؤمنی، در جمع مردم روزه دار دارِ مهدیه تهران با اشاره به اینکه "دعا" یکی از راه های ارتباط با خدا است، گفت: دعا از امور بسیار مهمی که انسان باید در زندگی به آن اهتمام بورزد عبارت است و با گسترش ناآرامی ها، آسیب های عمومی، استرس ها و نگرانی ها این نیاز بیشتر احساس می شود و آنچه که انسان را در مقابل شیطان محکم و مقتدر نگه می دارد، ارتباط با خدا است.
وی افزود: در معنای دعا گفته شده، توجه دادن مدعو به داعی. یعنی انسان با کلام و یا ناله ای که از او صادر می شود، خدا را به سمت خویش میل و توجه بدهد. حال اگر کسی دعا را به معنای خواستن تعریف کند، تعریف به لازم شیء است، و نه به حقیقت و ماهیت شیء. و حقیقت دعا این است که انسان، خدا را متوجه خود سازد. و این معنی در مناجات امیرالمؤمنین(ع) در مسجد کوفه به خوبی آشکار است و حضرت با دعای خویش چه زیبا با خدا سخن می گوید. پس عمده در دعا، توجه دادن خدا به خویش است.
سخنران مهدیه تهران ادامه داد: دعا و ذکر زمانی در حالات فرد اثر دارد که آن شخص کاهل به نماز نباشد، احترام والدین را حفظ کند و اگر نسبت به دیگران رحم نداشته باشد، دعایش اثر ندارد. و شرط تاثیر دعا این اموری است که باید رعایت شود. و اگر گرفتاری برای تان به وجود می آید، دعا کنید تا بفهمید از کجا دچار مشکل شده اید.
وی خاطرنشان کرد: دعا به همراهِ نماز اول وقت، احترام به پدر و مادر و خوش خلقی، زندگی آدم را متحول و شیرین می کند. بنابراین دعا با این ویژگی ها، موجب برآورده شدن حوائج، مانع از ورود شیطان به قلب انسان، و موجب آرامش و تقرب به سوی خداست.
حجت الاسلام مؤمنی درباره آداب دعا کردن در کلام امام علی(ع) اظهار داشت: بر اساس کلامِ این امام همام، خضوع و خشوع در برابر خدا، از جمله آداب دعا کردن است. زمانی که انسان می خواهد در برابر خدا دعا کند، باید مانند انسان ضعیف و ذلیل و نیازمند در پیشگاه حضرت حق بایستد. خضوع در برابر خدا برای این است که انسان در دلش به غیر از خدا توجه نداشته باشد. بنابراین زمانی که دل انسان شکست، بهترین لحظه برای دعاست.
وی در پایان گفت: اشک نشانه این است که خداوند به شما نظر لطف دارد. انسانی که به یاد فرصت های از دست رفته و دست های خالی خود در پیش روی خدا بیفتد، اشک ها نیز از چشمان او سرازیر می شود.
